راهنمای من تویی!

راهنما ی فرزند ما امام زمان علیه السلام است.

خداوند در قرآن کریم فرموده‌است که

لِکُلِّ قَوْمٍ هاد برای هر قومی هدایت‌گری است

(سوره رعد آیه‌ی ۷).

هر امامی برای کسانی که هم عصر او هستند هدایت­گر است

(عَنِ الْفُضَیْلِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ ع عَن قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ- وَلِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ فَقَالَ کُلُّ إِمَامٍ هَادٍ لِلْقَرْنِ الَّذِی هُوَ فِیهِمْ.  (الکافی (ط – الإسلامیه) ؛ج‏۱ ؛ ۱۹۱)).

آیا خود ما به این مطلب باور داریم؟

آیا سر دوراهی­ های زندگی به آن آقای بزرگوار مراجعه می­کنیم؟

یا در هر مشکل به هر کس و ناکسی رو می­زنیم,  به هر چنار و مناری متوسل می­شویم,

در خانه­ هر صاحب مقام و بی­ مقامی می­رویم به جز مراجعه به حضرت صاحب الزمان علیه السلام!

بیاییم از ان بزرگوار کمک بگیریم, به ایشان مراجعه کنیم, با ایشان درد و دل کنیم.

نگوییم که ایشان در غیبت هستند,

امامان و پیامبران دیگر هم در غیبت بوده ­اند،‌

(کتاب کمال الدین شیخ صدوق مجموعه‌ی داستان‌های غیبت پیامبران قبل است) 

امام چه غایب و چه حاضر حجت خداوند بر روی زمین است و به امر خداوند مسئول هدایت و راهنمایی ماست.

امام صادق علیه السلام که در مدینه بودند برای شیعیان ایران هم امام بودند و هدایت گر!

چه بسا یک فرد شیعه در ایران به دنیا می­آمد, زندگی می­کرد و از دنیا می­رفت و امام صادق علیه السلام را نمی­دید,

ولی حضرت صادق علیه­السلام امامش بود, راهنمایش بود…

امروز هدایت­گر ما حضرت امام زمان, حجت بن الحسن, علیه السلام است.

طبق فرموده قرآن امروز هدایت را باید از ایشان خواست.

در درجه اول برای تربیت خودمان و سپس تربیت فرزندانمان باید به آن بزرگ مراجعه کنیم و از ایشان هدایت بجوییم.

اگر امام زمان را به امامت قبول داریم, از ایشان راهنمایی بگیریم,

اگر قبولش نداریم…

پدر و مادر عزیز! بیایید اگر هم امام زمان را قبول نداریم,

(حتی اگر مسلمان و شیعه نیستیم)  امتحان کنیم,

رو به سوی قبله کنیم و از ته دل بگوییم که آقا در سایتی خوانده­‌ام که شما هستید,

اگر هستید و کاری از دستتان برمی­آید, من را به سوی خودتان راهنمایی کنید.

بیایید این راه را هم امتحان کنید

در مشکلاتتان به این آقای مهربانی که خداوند برای دست­گیری و کمک به ما قرارش داده است, مراجعه کنیم و از او مدد بگیریم.

چطور با ایشان صحبت کنیم؟

بررسی تفضیلی راه‌های مراجعه به امام زمان علیه ‌السلام به مجالی دیگر نیازمند است،

ولی آسان­ترین راه برای ارتباط ایشان, صحبت خودمانی هر روزه با امام زمان علیه السلام است.

هیچ مقدماتی نمی­خواهد, خیلی راحت رو به قبله بایستیم یا بنشینیم,

به امام زمانمان سلام عرض کنیم و به زبان فارسی با ایشان صحبت کنیم.

مشکلاتمان را بگوییم، از ایشان کمک بخواهیم, راهنمایی بخواهیم, خداوند متعال امام زمان علیه السلام را هدایت­گر ما قرار دارد

و با لطفش ایشان را از گفتار ما باخبر می­کند.

مطمئن باشیم سلام ما به محضر ایشان می‌رسد، و به اذن خداوند متعال از گفتار ما با خبر می‌شوند.

این راه هموارترین , بدون مقدمه­ترین و سریع­ترین راه ممکن است.

برای این صحبت خودمانی برنامه­ریزی کنیم, یک زمانی در ۲۴ ساعت را به این کار اختصاص دهیم.

مثلا بعد از نماز مغرب یا قبل از خواب یا …پنج دقیقه با آقایمان حرف بزنیم و درد و دل کنیم!

همین الان رو به قبله کنید و سلامی به آقا بدهید و برای تربیت فرزندمان از ایشان کمک بگیریم.

البته سلام ­های متعدد و زیارت نامه­ های مختلفی برای این­ کار نقل شده است,

ولی روح ارتباط با آن حضرت مهم­تر از این آداب ظاهری است. اگر از همین گفتگوهای بی­ مقدمه و خودمانی نتیجه گرفتیم,

و خواستیم بهتر و مودبانه­تر با آن بزرگ صحبت کنیم, خواندن زیارت آل­ یس و زیارت سلام الله الکامل (هر دو در کتاب مفاتیح الجنان نقل شده است) توصیه می­‌شود.