با روش‌هایی می توانیم فرزندمان را به راحتی به درس‌خواندن علاقه‌مند نماییم.

چکار کنم پسرم درس بخواند؟ ۲۴ راه تا بچه ها بهتر درس بخوانند + طرز برخورد با بچه درس نخوان

چکار کنم پسرم درس بخواند ؟ برای تحصیل موفقیت آمیز فرزندمان چه کنیم؟ طرز برخورد با بچه درس نخوان چگونه است؟

چگونه نوجوانان را به درس خواندن تشویق کنیم ؟

راه های علاقه مند شدن به درس در این نوشتار تاحدودی بررسی می‌شود.

در این مقاله به ۲۴ راه‌کار برای علاقه‌مند کردن فرزندان به درس‌خواندن پرداخته‌ایم.

با رعایت این موارد فرزندمان بیشتر به درس‌خواندن علاقه پیدا می‌کند و نمرات بهتری را می‌گیرد.
علاقه‌اش به درس‌خواندن بیشتر شده و رابطه‌ی بهتری با ما خواهد داشت.

چکار کنم پسرم درس بخواند ؟ راهکارهای عمومی:

  1. به فرزندمان تا آنجا که می‌توانیم محبت کنیم.

    ابراز محبت والدین به فرزند عامل مهمی در آموزش بهتر اوست. اگر می‌خواهید فرزندی درس خوان،‌با ادب،‌ خوش رفتار و با عزت نفس داشته باشید،
    نیازهای عاطفی او را برآورده سازید.
    برای آشنایی با روش‌های ابراز محبت به فرزندان به مقالات دیگری که در این خصوص در سایت قرار دارد، مراجعه کنید.

    در تحقیقات مختلفی که صورت گرفته،‌ فرزندانی که از سوی والدینشان بیشتر محبت دریافت نموده‌اند،‌وضعیت تحصیلی بهتری نیز داشته‌اند.

    ابراز محبت ما به فرزندمان می‌تواند به صورت: فیزیکی (مثلا در آغش گرفتن،‌بوسیدن،‌ کشتی گرفتن،‌ …)، وقت‌گذاری عمومی ،‌ وقت‌گذاری خصوصی ، انجام کاری برای فرزندمان ، هدیه دادن  باشد.
    هر کدام از این روش‌ها ریزه‌کاری‌ها و دقت‌های زیادی دارد که پیشنهاد می‌کنم با کلیک روی هر عنوان مطالب کاربردی و مفیدی را مطالعه نماییدمثلا اکثر پسران در سنین نوجوانی دوست ندارند توسط والدینشان در آغوش گرفته شوند (مخصوصا در مقابل دوستانشان)‌ آنان این عمل را منافی استقلال شخصیتشان می‌دانند،‌در این شرایط باید از روش‌های دیگر ابراز محبت فیزیکی استفاده نمود..

از محبت به فرزندمان غافل نشویم، نکند درس نخواندن او باعث لطمه خوردن به رابطه بین ما شود!

همچنین پیشنهاد می‌کنم با تهیه کتاب “تربیت به روش سلطان‌بانو” و مطالعه فصل چهارم آن،‌ با صورت کامل با راهکارهای ابراز محبت آشنا شوید.

تربیت به روش سلطان‌بانو

  1. پسرم درس نمی‌خواند : چه کنیم تا فرزندمان تکالیفش را فراموش نکنیم؟

    به فرزندمان یاد بدهیم فهرست تمام تکالیفش را بنویسد
    و هر کدام را انجام داد خط بزند! (یا درکنارش تیک بزند)
    با تیک کردن هر تکلیف, او روحیه بهتری می گیرد.
    مخصوصا اگر حجم تکالیف زیاد باشد!

    علاوه بر این او  تکالیفش را فراموش نمی کند.
    همچنین از این فهرست برای برنامه ریزی و اولویت بندی تکالیف می تواند استفاده نماید.

  2. هر شب باید فرزندمان لوازم فردا را در کیفش قرار دهد و در کیفش را ببندد.

خیلی وقت‌ها بردن تکالیف انجام شده فراموش می‌شود.
نبردن تکالیف موجب شرمنده شدن فرزندمان در مدرسه می شود. ممکن است فرزندمان نسبت به انجام تکالیف بی انگیزه شود.

چکار کنم پسرم درس بخواند

چکار کنم پسرم درس بخواند

چکار کنم پسرم درس بخواند ؟ مطالعه بهتر و بیشتر

 

 

  1. مکان مطالعه روبروی تلویزیون نباشد. تلویزیون عامل حواس پرتی فرزندمان می‌شود.

    درس‌خواندن با تماشای تلویزیون ممکن نیست.
    اگر قرار است فرزندمان فیلم مورد علاقه اش را ببیند, باز بودن کتاب و دفتر به او کمکی نمی کند,  و اگر قرار است فرزندمان مشغول درسخواندن باشد, روشن بودن تلویزیون برایش مفید نیست.

    پیشنهاد می‌کنم دو مقاله زیر را در این خصوص مطالعه نمایید.
     روش‌های کاهش مضرات اینترنت برای کودکان
    و تبلت و کودکان

  2. برای درس خواندن و انجام تکالیف فرزندمان یک مکان ثابت تعیین کنیم

    این‌چنین او شرطی می‌شود و در آن مکان به راحتی به درس‌خواندن می‌پردازد.

    زمان و مکان یکسان برای مطالعه و انجام تکالیف به تمرکز بالاتر فرزندمان کمک می کند

  3. مکان مطالعه با نور کافی و بدون صدای مزاحم باشد.

    برای راحت‌تر کردن کار فرزندمان در خواندن درس‌هایش فضای مناسب را به او پیشنهاد کنید.
    نور مناسب باعث می شود چشم فرزندمان دیرتر خسته شود, و او بتواند ساعات بیشتری به مطالعه مشغول باشد.
    اگر در محل مطالعه ن سر و صدای زیاد باشد, موجب کاهش تمرکز فرزندمان می شود و بهره وری او کاهش می یابد.

  4. در مکان مطالعه تمام لوازم مورد نیاز برای مطالعه‌ی فرزندمان را آماده کنید:

    لوازم التحریر،‌دفترها،‌کتاب‌ها و هر چیزی که هنگام درس خواندن به آن نیاز دارد.

    خیلی وقتها نبودن وسایل مورد نیاز در کنار فرزندمان موجب بلند شدن او از سر درس می شود, بلند شدنی که موجب از دست رفتن تمرکز او می شود.
    میدانیم که برای رسیدن به تمرکز نیاز به صرف انرژی و زمان داریم, بلند شدن از سر مطالعه باعث می شود تمرکز ما به هم بخورد و لازم باشد دوباره انرژی صرف کنیم!

  5. مکان مطالعه تمیز و مرتب و خالی از لوازم اضافه باشد.

    وسایل اضافی موجب حواس پرتی و اتلاف وقت است!
    بررسیها نشان می دهد میز خلوت تر موجب بالا رفتن بهره وری و تمرکز است.
    اگر قرار است فرزندمان یک ساعت مشغول مطالعه باشد, در آن یک ساعت نباید موبایل یا هر “وسیله حواس پرت کن ” در کنار او باشد!

  6. بهترین زمان مطالعه برای فرزندمان را بیابید:

    برخی انسان‌ها صبح اول وقت هوشیاری بالاتر دارند و برخی عصر‌ها یا ….
    معمولا صبح باانرژی هستیم, احساس مثبتی داریم و کارایی بالاتر
    عصرها یک فرود داریم, خوابمان می گیرد و کاراییو تمرکز پایین تری داریم
    دراوایل شب دوباره با انرژی می شویم, حوصله و تمرکز و دقتمان بالا میرود.
    اگر بتوانیم مدل شخصی فرزندمان را بیابیم, می توانیم به او کمک کنیم تا در زمان هایی که راندمانش بالا است کارهای سختتر را انجام دهد و در زمان های دیگر استراحت یا تکالیف راحتتر را. با یافتن بهترین زمان، فرزندتان را تشویق کنید در آن زمان‌ها درس بخواند.
    در کتاب When: The Scientific Secrets of Perfect Timing انسان ها به سه دسته تقسیم شده اند:
    “چکاوک”: انسان هایی که سحرخیزند و در سر صبح احساس شادابی و سرزندگی می کنند
    “جغد”: آدم هایی که تا دم عصر انرژی خوبی ندارند ولی در عصرها و شب ها توانشان زیاد است.
    “پرنده سوم”: آنان که در دو گروه بال اجا نمی گیرند و زمان پرانرژی بودنشان متغییر است.
    حالا اگر برای چند روز میزان انرژی و سرحالی فرزندمان را یادداشت کنیم بهتر می یابیم که الگوی میزان انرژی او چگونه است. با این اطلاعات برنامه ریزی نمودن برای فرزندمان آسانتر می شود.

  7. توصیه کنید در ابتدا که انرژی بیشتری دارد: با سخت‌ترین درس یا تکلیف مطالعه را آغاز نماید.

  8. هر وقت خسته شد و خواست از سر درس بلند شود به خودش بگوید فقط ۵ دقیقه بیشتر مطالعه می‌کنم.
    این کار باعث می‌شود هم توانایی  و تسلط بر خودش بیشتر شود و هم بیشتر درس بخواند!

  9. بعد از هر ۴۵ دقیقه (یا ۳۰دقیقه: برای کودکان ابتدایی) ده دقیقه استراحت کند.

    زمان مطالعه کمتر از نیم ساعت خیلی مفید نیست.زمان استراحت و مطالعه را با یک تایمر (مثلا تایمر آشپزخانه)‌ اندازه بگیرید!
    تحقیقات نشان داده است یک دوره زمانی مطالعه مستمر و بعد یک استراحت کمک بسیاری به یادگیری بهتر می‌نماید.  در این خصوص مطالعه نمایید : مقابله با تنبلی فرزند مان

  10. اگر فرزندمان کوچک است (سال‌های اول دبستان) ممکن است دوست داشته باشد در کنارش باشید.

    به خواستش احترام بگذاریم و هنگام درس‌خواندن و انجام تکلیف مدرسه پیش او بمانیم،‌
    ولی در کارش دخالت نکنید: شما هم بنشینیم و کتاب بخوانید!

  11. روش یادگرفتن را به فرزندمان بیاموزیم!

مثلا یادداشت برداری : با کلمات کوتاه- تمیز و با استفاده از علائم اختصاری. یادداشت برداری فرزندمان را به درس‌خواندن علاقه‌مند می‌کند.
خلاصه برداری: بداند چه نکاتی را باید در خلاصه برداری بیاورد و کدام ها را نیاورد!
نقشه ذهنی: پیشنهاد می‌کنم ترسیم و استفاده از نقشه ذهنی را از همین حالا به فرزندتان بیاموزید.

 

چکار کنم پسرم درس بخواند

چکار کنم پسرم درس بخواند

چکار کنم پسرم درس بخواند؟ راز شاگرد اول شدن : امتحان دادن بهتر

برای گذراندن بهتر امتحانات:

  1. در روزهای قبل از امتحان از فرزندمان بخواهیم نمونه سوال‌های مهم را دربیاورد.

  2. به فرزندمان بیاموزیم که در جلسات پایانی کلاس ارتباطش را با معلم حفظ کند
    و قبل از امتحان از معلم راهنمایی بخواهد.

  3. سعی کنیم در صورت امکان فرزندمان در آزمون‌های آزمایشی شرکت کند.

  4. خودمان در فضای خانه اضطراب ایجاد نکنیم.

    در زمینه ایجاد آرامش در منزل این دو مقاله را بخوانید و به کار ببندید.
    هوای تازه! قسمت اول  و هوای تازه! قسمت دوم

  5. شب قبل از امتحان از غذاهای مناسب استفاده کنیم: کم حجم و مفید برای حافظه.

    برای خوراکی‌های مفید برای مغز لطفا این مقالات را حتما مطالعه کنید:
    غذاهای مفید برای تقویت هوش  و تقویت حافظه با خوراکی‌های مفید! و چگونه عقل خود را زیاد کنیم ؟

    عقل خود را زیاد کنیم

    با خوردن به عقل خود را زیاد کنیم

  6. فرزندمان در روز امتحان لباس مناسب بپوشد.

    احساس گرما یا سرما روی بازده فرزندمان هنگام امتحان اثر دارد.
    همچنین لباس هایی که گردش خون را مختل می کند(مانند لباس های تنگ و چسبان) باعث کاهش اختلال در رسیدن اکسیژن به بدن و نتیجتا کاهش تمرکز و هوشیاری است.

  7. در روز امتحان کمی مواد غذایی کم‌حجم و مفید (مثل کشمش و مویز)‌در جیب فرزندمان بگذاریم.

    خوردن این مواد هم باعث بالا رفتن قند خون می‌شود و علاوه‌برآن باعث رفع خستگی و تغییر ذائقه فرزندمان هم می‌گردد.
    البته باید دقت داشت که استفاده از قندهای صنعتی موجب بالا رفتن یکباره قند خون و به تبع آن آزاد شدن انسولین و کاهش شدید قند خون است. لذا باید از موادی که دارای قند طبیعی و با زمان  آزادشدن طولانی است استفاده نمود. برای این کار باید به گلایسمسک ایندکس یا شاخص گلوکز توجه نماییم و موادی با شاخص گلوکز پایین را انتخاب کنیم.

    طرز برخورد با بچه درس نخوان : برخورد با نوجوانی که درس نمی خواند

  1. فرزندمان را با هر نمره و هر سطح تحصیلی قبول کنیم. نمره‌ی پایین دلیلی برای نامهربان بودن با او نیست.
    درعوض او را تشویق کنیم و به تلاش فرزندمان برای آموختن بها دهیم نه نمره و معدل و کارنامه.
    اینچنین فرزندمان نه برای خوشنودی ما بلکه برای آموختن درس می‌خواند.
    پیشنهاد می‌کنم مقاله تشویق را مطالعه کنید که به این موضوع پرداخته است. تشویق

  2.  در مورد درس خواندن فرزندتان حساس نباشید!
    کاری نکنید که فرزندتان فکر کند درس خواندن او برایتان خیلی مهم است,

    واقعا هم درس خواندن خیلی مهم نیست, مهمتر از درسخواندن یا درس نخواندن فرزندتان, رابطه شما و اوست! بدانیم که اگر فرزندتان عزت نفس بالایی داشته باشد بهتر از نمره بالا در آینده او موثر است. امروز هوش هیجانی ، روابط ، بیان خوب، و بسیاری از آیتم های دیگر مهمتر از معدل و سطح علمی فرزندان است!

  3.  سعی کنید یک فرد دیگری (عمو – دایی – مشاور مدرسه و…) با فرزندتان در مورد اهمیت درس خواندن صحبت کند!
    این فرد باید مورد قبول فرزندتان باشد! او به طور غیر مستقیم در مورد اهمیت درس خواندن صحبت کند و نه اینکه به فرزندتان توصیه کند درس بخواند!

  4. تلاش مثبت فرزندتان را ستایش کنید!
    اگر امروز فرزندتان درس خواند، در مقابل دیگران (مثلا پدر یا مادر بزرگش) بگویید پسرم خیلی تلاش می کند. (یادتان نرود تلاش را ستایش کنید و نه نتیجه را)

  5. در یک جلسه خانوادگی فهرستی از مزایای درس خواندن را با کمک فرزندتان تهیه کنید!

چکار کنم پسرم درس بخواند؟

در این مقاله گفتیم که ” چگونه کودکان را به درس خواندن علاقه مند کنیم” و راه های علاقه مند شدن به درس را بررسی نمودیم.

ضمن تشکر از شما بخاطر مطالعه کامل این مقاله،‌ از شما دعوت می‌کنم برای آگاهی از راهکارهای اساسی تربیت فرزند در عصر شبکه‌های اجتماعی،‌ کتاب ” تربیت به روش سلطان بانو ” را  مطالعه و به راهکارهای ارائه شده در آن عمل نمایید.
اگر می‌خواهید از راهکارهای اساسی تربیت فرزند که توسط سلطان بانو به کار گرفته شده است اطلاع یابید: لطفا روی عکس کتاب کلیک کنید.

تربیت به روش سلطان بانو

 

چطور از اهمال کاری فرزندمان جلوگیری کنیم؟ مقابله با تنبلی فرزند مان

تنبلی فرزند: مشکلی آشنا

آیا شما هم با این مشکل مواجه هستید: تنبلی فرزند ؟

پسرم سوم دبستان است،
چهارشنبه‌ها که تعطیل می‌شود، تا عصر روز جمعه مشغول بازی و تلویزیون نگاه کردن و وقت‌کشی است،
آخر روز جمعه با گریه و ناراحتی، به خاطر این‌که فردا معلم دعوایش نکند،
 
تکالیفش را انجام می‌دهد، هر چی هم بگوییم سر درست بشین و زودتر کارهایت را انجام بده گوش نمی‌کند
!

 

من دو تا دختر دارم،
هر دوتا هم دبستانی، هیچ‌وقت لباس‌هایشان را در کمدشان یا جا لباسی نمی‌زنند،
کتاب و دفتر و وسایلشان هم توی خونه پخش است، هر چی می‌گویم مرتب باشید،
اتاقتان را مرتب کنید، وسایلتان را از اتاق بیرون نیاورید و … اثر ندارد

پسرم شب‌ها مسواک نمی‌زند،
هر چقدرهم می‌گویم که دندان‌هایت خراب می‌شود و … فایده ندارد،
یک شب مسواک می‌زند، شب‌های بعد تنبلی می‌کند
.

 

این مثال‌ها برای شما آشنا است؟
اگر فرزندانمان کارهایشان را سر وقت انجام نمی‌دهند، چه کار کنیم؟
این مقاله راهکارهای عملی رفع این مشکل را بیان می‌نماید
.

 

اگر از تنبلی فرزندتان در درس‌خواندن خسته شده اید این مقاله را هم بخوانید:

https://goo.gl/i3Wb54

 

 

 

تنبلی فرزند : اتاق بهم ریخته ، شلختگی فرزندان

اهمال کاری فرزندانمان

۱-    اهمال کاری مهم نیست!

چرا اهمال کاری خیلی هم مهم است!

ولی نه انقدر که رابطه‌ی شما و فرزندتان را خراب کند.

 

درس نخواندن،‌ غذانخوردن، نامرتب بودن اتاق، حتی مسواک نزدن نباید باعث شود که رابطه‌ی ما و فرزندمان خراب شود.

ما فرزندمان را دوست داریم، حتی اگر کار بدی هم بکند، بازهم دوستش داریم.

ما فرزندمان را به‌خاطر زبر و زرنگ بودنش دوست نداریم:

خودش را دوست داریم، و چون دوستش داریم می‌خواهیم کارهایش را درست و به موقع انجام دهد.

 

اولین راه‌کار برای داشتن فرزندی زرنگ و مسئولیت شناس،‌ایجاد و تقویت رابطه‌ی محبت‌آمیز بین خودمان و فرزندمان می‌باشد.

راهکارهای ابرای محبت به فرزندانمان در این مقالات بررسی شده است.

 

 

ما در این نوشتار به راه‌کارهایی اشاره می‌نماییم که بدون تخریب این رابطه، فرزندمان هم تنبلی را کنار بگذارد.

۲-    اهمال کاری مهم است!

سال‌ها پیش مادری گله داشت، می‌گفت:

تا پیش پسرم نشینم و مرتب بهش نگم درست را بخوان! او درس نمی‌خواند.”

آن پسر تا پنجم دبستان بیشتر درس نخواند، و الان هم نه در شغل موفق است و نه در روابط اجتماعی و نه در روابط خانوادگی!

هیچ وقت مسئولیت‌پذیری را تمرین نکرده است.
ما به عنوان پدر و مادر موظفیم فرزندمان را مسئولیت‌پذیر بزرگ کنیم.

با اصرار و التماس و دعوا کار پیش نمی‌رود،‌

فرزندمان انگیزه‌ی کافی برای انجام کار پیدا نمی‌کند و

 


پس اهمال کاری را باید جدی بگیریم،‌ و آن را درمان کنیم.

 

۳-    خودمان الگو هستیم!

به فرزندمان نگوییم من که در سن تو بودم، خیلی درس‌خوان بودم،‌

یا هر شب مسواک می‌زدم یا ….

فرزند ما به گذشته نگاه نمی‌کند،‌ الان چطور هستیم؟

فرزندمان می‌بیند آیا پدر و مادرش الان کارهایشان را سر وقت انجام می‌دهند؟

آیا نسبت به مسواک زدن دقت دارند؟ یا ….
اگر خودمان اهمال کار هستیم،‌پیشنهاد می‌کنم کتاب بسیار خوب و روان از شنبه نوشته‌ی آقای بهرام‌پور را مطالعه نمایید.

در آن کتاب به طور مفصل به راه‌کارهای درمان اهمال‌کاری پرداخته شده است.

۴-    زمان خاکستری نباشد!

وقتی کار مشکل و مهمی داریم، به جای انجام دادن آن سراغ انجام کارهای ساده‌تر می‌رویم.

نمی‌توانیم بی‌کار بشینیم، عذاب وجدان می‌گیریم،

ولی وقتی به کار دیگری سرگرم هستیم، خیلی بد نیست،

نه آن عذاب وجدان را داریم و نه آن کار سخت را انجام می‌دهیم.

برای همین هم فرزندمان تکالیفش را می‌برد جلوی تلویزیون انجام دهد،

تا هم از مواهب تلویزیون بهره‌برده باشد و هم به خودش (و دیگران) بگوید مشغول انجام تکالیف مدرسه هستم.

متاسفانه این روش وقت‌گذاری خیلی اتلاف انرژی و وقت را به همراه دارد. نه لذت دیدن تلویزیون را کامل می‌چشد،‌ و انجام تکلیف هم تقریبا هیچ سودی ندارد.

علاوه‌بر آن تکلیفی که با نیم ساعت وقت‌گذاری کامل (اصطلاحا وقت سیاه) انجام می‌شد الان با دو ساعت هم پایان نمی‌یابد.

خیلی وقت‌ها خود ما والدین هم دچار این مشکل هستیم،

ولی راه‌کارهای زیر به راحتی این مشکل را حل می‌کند:

(البته اگر می‌خواهید بیشتر بخوانید بد نیست در گوگل هم جستجویی کنید)

  • کار را دقیق تعریف کنیم: می‌خواهم تمرین ریاضی صفحه‌ی ۹۸ را در پشت میزم از ساعت ۴ تا ۴:۳۰ حل کنم.
  • کتاب و لوازم لازم را در مکانی که در نظر گرفته‌ام، آماده می‌کنیم.
  • همه‌ی لوازم حواس پرت کن (موبایل، تبلت، کامپیوتر و….) را از خودم دور کنم. (اگر با کامپیوتر کار دارم، صفحات و نرم‌افزارهای غیر مرتبط با کارم را می‌بندم)
  • مطمئن باشم در حین مدت مورد نظر نیاز به تغذیه یا سرویس بهداشتی یا… ندارم.
  • اگر توانستم کارم را قبل از زمانی که تعیین کرده بودم به انجام برسانم (مثلا تمرین صفحه‌ی ۹۸ را قبل از ۴:۳۰ تمام کردم) بقیه‌ی وقت جزء زمان سفید حساب می‌شود.
  • به موبایلمان یا دیگری بگوییم که هنگام پایان یافتن زمان سیاه را به ما اعلام کند.
  • زمان‌های سفید را به رسمیت می‌شمارم: بعد از حل تمرین‌ها ۱۰دقیقه استراحت دارم.

۵-    کار مناسب را به عهده فرزندمان بگذاریم!

اگر کاری که به عهده‌ی فرزندمان می‌باشد خیلی سخت یا خیلی آسان باشد، تنبلی خیلی بیشتر می‌شود.

کارها باید در مرز توانمندی فرزندانمان باشد.

مثلا می‌توانیم از دختر شش‌ساله‌مان بخواهیم که دکمه‌ی پیراهن ما را بدوزد.

برای این کار خودمان سوزن را نخ می‌کنیم، یکی دو کوک را می‌زنیم و بعد از دخترمان می‌خواهیم که ادامه دهد.

در عین این‌که از پس این کار بر می‌آید،‌ کار سختی هم برایش می‌باشد.

کارهای ساده حوصله‌ی فرزندمان را سر می‌برد،

از طرفی اگر کار آنفدر سخت باشد که او از پس انجامش بر نیاید هم کار را رها می‌کند.

البته برخی از کارهایی به عهده‌ی فرزندمان می‌باشد تکراری و ساده است:

مثلا مسواک زدن،‌ آنجا باید بیشتر از اهمیت مسواک و بهداشت دهان صحبت کنیم.

چطور اهمال کاری کودکان را رفع کنیم؟

اهمال کاری کودکان

۶-    جلسه‌ی خانوادگی

برای انتقال این فرهنگ به فرزندانمان نیاز داریم با آنان در فضایی متفاوت صحبت کنیم.

در جلسات خانوادگی. به جهت اهمیت این جلسات در تربیت فرزند،‌ و ریزه‌کاری‌های بسیاری که در مدیریت آن باید لحاظ کنیم،‌

صحبت در این خصوص را به مقاله‌ای اختصاصی در زمینه‌ی جلسات خانوادگی محول می‌کنیم.

 

جمع‌بندی:

  • رفع تنبلی فرزند رابطه‌ی ما و فرزندمان را خراب نکند.
  • یادمان نرود اهمال کاری را درمان کنیم.
  • در رفع تنبلی فرزند مان از خودمان شروع کنیم.
  • بین زمان‌های سیاه و سفید فرزندانمان تمایز قائل باشیم.
  • کار مناسب را تعریف کنیم.
  • از جلسات خانوادگی استفاده ببریم.