استغفار برای فرزند مان موجب می‌شود رفتارهای بهتری داشته باشد.

آیا می‌‌دانستید که وقتی لباس ما به چیزی آلوده شود

(مثلا خودکارمان جوهر پس دهد و پیرهن ما لک شود)

هر چقدر هم که با قوی­ترین لکه­بر­ها و شوینده­ها آن را بشوییم, اثرات لکه زیر میکروسکوپ قابل تشخیص است؟

یعنی ما به هیچ­وجه نمی­توانیم اثرات یک آلودگی را از روی لباسمان به طور کامل پاک کنیم.

با هر شستشو, مقداری از آلودگی رفع می­شود,

ولی بالاخره چند ملکولی از مواد آلوده در بین تار و پود لباسمان خواهند ماند.

این مثالی بود برای آلودگی روح ما!

وقتی ما گناهی را مرتکب می­شویم, روحمان آلوده می­شود. چطور می­توانیم اثرات این آلودگی را از بین ببریم؟

خداوند متعال وعده داده است که

اگر ما گناهی را انجام دادیم, و از او طلب بخشش کردیم, او کاری می­کند که اثرات آن گناه از جان و روح ما پاک شود!

به گونه­ای که هیچ اثری از گناه (و لو به اندازه­ی یک ملکول) باقی نماند.

عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ کَمَنْ لَاذَنْبَ لَه‏ (الکافی (ط – الإسلامیه)،ج‏۲،ص: ۴۳۵).

وقتی ما برای خودمان یا دیگری استغفار می‌کنیم،

از خداوند می‌خواهیم که کار اشتباه ما را از بین ببرد. اگر کارهای بد من از بین برود من، آن‌وقت من یک فرد دیگر می‌شوم

بدون هیچ پرونده‌ی سیاه.

یکی از استادهای من که تحصیل‌کرده‌ی آمریکاست و البته فرد بسیار معتقدی است،

می‌فرمود که در ادارات دولتی وقتی می‌بینم کارمندی که کارم زیر دست اوست، ‌الکی دارد بهانه می‌آورد و کارم را می‌پیچاند،‌

می‌روم و در گوشه‌ای می‌نشینم و برایش استغفار می‌کنم. همین کار من باعث می‌شود که چند دقیقه‌ی بعد رفتار او تفاوت کند!

خودش می‌آید و کارم را راه می‌اندازد.

۱-چرخه­‌ی سقوط

اشتباهات ما،‌ بسیاری اوقات به خاطر گناهان قبلی ماست.

هر گناه یک نقطه­ی سیاه روی قلب انسان می‌اندازد و ما را مجدد به کارهای ناشایست می‌کشاند.

فرض کنید که برای مسافرت به یک شهری برویم که هیچ جا سطل زباله وجود ندارد,

زباله­ها همه جا پخش است. در چنین شهری ما هم نسبت به نریختن زباله کم اهمیت تر می­شویم,

به عکس اگر به جایی وارد شویم که بسیار تمیز و مرتب است, حتی اگر سطل زباله­ای هم نیابیم,

سعی می­کنیم تا حد ممکن نظافت را رعایت کنیم.

وقتی روی قلبمان با گناه کردن تاریک شود,

احتمال انجام کارهای اشتباه بعدی نیز بیشتر می‌شود.

تیرگی بیشتر, گناه بیشتر, و یک چرخه­ی گناه – تیرگی شکل می­گیرد. این چرخه با استغفار می‌شکند.

بعضی وقت‌ها که آدم زیارت می‌رود یا نماز می‌خواند احساس سبکی می‌کند،

از اشتباهات قبلی­اش پشیمان می­شود, دلش می‌خواهد کمتر گناه کند

و روش بهتری برای زندگی بیابد! چرا؟

چون بار گناهان از دوشش برداشته شده است!

۲-خدایا ببخشش! برای فرزندمان استغفار کنیم

بیایید برای فرزندمان استغفار کنیم!

با این کار خداوند پرده‌ی گناهان را از روی قلب فرزندمان کنار می‌زند،

و او به انجام کارهای خوب ترغیب می‌شود.

گفته شده است که اگر پدر و مادری برای فرزندشان از خداوند متعال طلب بخشش کنند، خداوند او را می‌بخشد.

با بخشوده شدن گناهان فرزندمان, قلبش پاک و صاف می­شود و آن نقطه­ی سیاه از قلبش برداشته می­شود,

و به کارهای خوب رو می­کند.

لذا ممکن است یک استغفار من برای فرزندم, زندگی او را تغییر دهد و آنچنان جایگاه بلندی به او داده شود که خودش هم باورش نمی‌شود.

طبق روایات ما استغفار باعث می‌شود که رگ قلب شیطان پاره شود.

اگر این اتفاق برای ما بیافتد،‌ کم‌تر دنبال خطا می‌رویم.

حالا ما برای فرزندمان استغفار می‌کنیم،

‌این‌چنین فرزندمان را از افتادن در دام شیطان محفوظ می‌داریم.

۳-مشکلاتزندگی­ اش را کم کنیم!

یادمان باشد هر مشکلی که برای ما بوجود می‌آید، به خاطر گناهان ماست.

هر سردرد،‌ هر بیماری، هر زمین خوردن به خاطر گناهانی است که از ما سرمی‌زند.

البته بسیاری از گناهان را هم خداوند می‌آمرزد.

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَا مِنْ نَکْبَهٍ تُصِیبُ الْعَبْدَ إِلَّا بِذَنْبٍ وَ مَا یَعْفُو اللَّهُ عَنْهُ أَکْثَرُ. (الکافی (ط-الإسلامیه)؛ج‏۲؛ص۲۶۹)

وقتی ما از خداوند متعال می‌‌خواهیم فرزندمان را بیامرزد, روح و قلب فرزندمان پاک می­شود,

آنچنان که انگار هیچ گناهی نکرده است, لذا هم رفتارش بهتر می‌‌شود و هم مشکلات دنیایی کم­تری برای آنان رخ می­دهد.

معمولا ما از این نیروی خدادادی و قوی استفاده­ی مناسب نمی­کنیم.

بیاییم از امروز بعد از هر نماز, چند ثانیه برای فرزندانمان استغفار کنیم.

حتی اگر فرزندانمان کوچک هم باشند, این استغفار موجب بالارفتن مقام آن­ها و صفای ذهن و بینش بهتر آنان می­شود.

آیا در هفت روز گذشته برای فرزندمان استغفار نموده‌ایم؟.

یک برنامه‌ای هفتگی ‌برای استغفار فرزندانمان طراحی کنیم. (مثلا هر پنج‌شنبه قبل از خواب )

ارتباط والدین با یکدیگر یکی از عوامل مهم در تربیت درست فرزندان می‌باشد.

سه راکار اصلی و مهم را در این مورد با هم بررسی می‌کنیم. قطعا مطالعه این مقاله بدون عمل به این راهکارها موثر نخواهد بود!

۱- از خدا کمک بخواهیم.

هوای تازه
راهکارهایی برای ارتباط بهتر با همسرمان 

آمار طلاق‌های رسمی و عاطفی در جامعه‌ی ما نشان از وضعیت خارج از کنترل این مشکل دارد.

چند دقیقه در روز (مثلا بعد از نماز صبح)‌رو به قبله با خداوند متعال با زبان فارسی خودمان صحبت کنیم. بگوییم:”می‌خواهیم فضای مناسبی را در خانه ایجاد کنیم تا فرزندانمان رشد بهتری بیابند و سالم‌تر زندگی کنند،‌ و در این راه به کمک تو نیاز داریم.”

بدون هیچ تکلفی نیاز خودمان را به آستان الهی ابراز کنیم و در این راه از توسل به ساحت حجت‌های الهی نیز کوتاهی نکنیم.

بدانیم ارتباط والدین با یکدیگر یکی از مهمترین عوامل تربیت فرزندان می‌باشد،‌و این ارتباط با استمداد از  درگاه الهی درست شدنی است!

در هر بیست و چهار ساعت،‌۵دقیقه را برای صحبت با خداوند اختصاص دهیم:  مثلا هر شب قبل از خواب،‌ هر روز بعد از نماز …. یا هر وقت دیگر

برای این صحبت برنامه‌ریزی بکنیم و بدانیم که از درگاه الوهیت چه باید بخواهیم!

۲- حسابمان با همسرمان را تسویه کنیم.

اگر کدورتی با همسرمان داریم، قبل از اینکه کهنه‌تر شود،‌ با او در میان بگذاریم.

بهترین وقت برای بیان احساسمان همان زمان رخداد مشکل است. با زبانی پرمحبت و بدون جبهه‌گیری و قضاوت احساسمان را بگوییم:

“من از اینکه این وسیله‌ را خریدی ناراحت شدم،‌ احساس می‌کنم این خرید برای ما مناسب نیست.”

” در شب‌هایی که شما بعد از ساعت نه به منزل می‌آیی من احساس تنهایی می‌کنم”

از این به بعد هر زمان از دست همسرتان ناراحت شدید، احساستان را بیان کنید،‌ و از او برای یافتن راه‌حل کمک بخواهید.

و در مقابل کاری که می‌دانیم موجب ناراحتی همسرمان می‌شود انجام ندهیم.

فضایی را بین خودمان برای بهبود شرایط منزل و بهبود روابط ایجاد کنیم.

کمی فکر کنیم فهرستی از کارهایی که موجب ناراحتی همسرمان می‌شود تهیه کنیم!

پرسیدن این سوال از همسرتان مفید است: در ماه گذشته از چه رفتارهای من ناراحتی شدی؟

چه تغییری در رفتار و گفتارم باعث می‌شود که زندگی‌ما شیرین شود؟

سعی کنید این رفتارها در هفته آینده تکرار نشود!

۳- همسرمان را بزرگ بداریم!

سال‌ها قبل با والدین فراگیران یکی از کلاس‌هایم جلسه داشتم.

پدر یکی از فراگیرهای بسیار مودب و با ادب،‌ در بین صحبت گفت که من مرتب جایگاه و ارزش و حرمت مادر را برای فرزندانم با عمل و با گفتار یادآوری می‌شوم و همسرم نیز همین‌ روش را نسبت به من دارد.

اگر ما به همسرمان احترام بگذاریم فرزندمان بهتر تربیت می‌شود.

اکثر انسان‌ها دوست دارند که در چشم دیگران مهم باشند. چه کسی مهم‌تر از همسر من؟

ما باید حرمت همسرمان را خصوصا در مقابل فرزندمان حفظ کنیم. فرزند ما از خود ما می‌آموزد که چگونه رفتار کند.

اگر مادر به پدر احترام نمی‌گذارد، اگر پدر به مادر احترام نمی‌گذارد، چرا من باید به آن‌ها احترام بگذارم؟

در یکی از روزهای زمستان ۱۳۶۶ در مدرسه  بودم,

معلم داشت درس می­داد که صدای انفجار موشک آمد،‌

البته قبل از آن هم هواپیماها تهران را بمب­باران می­کردند,

ولی از شب قبل موشک­ها مرتب به تهران می‌خوردند، آن روز صبح وضع متفاوت بود،

قبل از آن صدام با هواپیما تهران را بمباران می‌کرد،‌

معمولا چند دقیقه قبل از رسیدن هواپیما به آسمان تهران،‌رادیو وضعیت قرمز اعلام می‌کرد و مردم آماده می‌شدند،‌

ولی چون رادارها قادر به تشخیص موشک‌ها نبودند،‌  نمی‌شد قبل از برخورد موشک آمادگی لازم را کسب نمود.

موشک دوم که خورد،‌ ناظم مدرسه به کلاس آمد و گفت بچه‌ها به حیاط بروند،‌ ما را در پناهگاهی که در حیاط مدرسه بود بردند،

چند دقیقه, یک ربع, نیم ساعت ولی از بقیه­ موشک­ها خبری نبود.

بالاخره آن روز مدرسه­ را زودتر تعطیل کردند و بعد از آن هم تا ماه­ها مدرسه­ها تعطیل شد.

آن‌وقت‌ها می‌گفتند اگر درون این پناهگاه‌ها بروید،‌ حتی اگر موشک‌ یا بمب مستقیما روی پناهگاه بخورد، درون آن زنده می‌مانید.

مدرسه­ ی خوب امن هست؟

بهترین پناهگاه برای فرزندان ما در برابر فضاهای ناسالم واقعی و مجازی چیست؟

خیلی وقت‌ها ما والدین فکر می‌کنیم اگر فرزندمان را در یک مدرسه‌ی خیلی خوب ثبت نام کنیم فرزندمان از مشکلات اخلاقی در امان می‌باشد.

ولی مسئولین منصف این مدارس چیز دیگری می‌گویند.

چند سال قبل با مدیر یکی از برترین مدارس مذهبی تهران صحبت می‌کردم.

می‌گفت دانش‌آموزی را در یک مدرسه غیر انتفاعی و مذهبی خیلی خوب ثبت‌نام می‌کنند,

اتفاقا این فرد در کلاس پیش دانش‌آموز دیگری می‌نشیند که از لحاظ اخلاقی و خانواده‌گی مشکل دارد،

از طرفی برخی اوقات فرزند ما در یک مدرسه‌ی دولتی در کنار کسانی می­نشیند که خانواده‌دار و با اخلاق هستند

و در هر دو صورت از هم‌کلاسی‌هایش بیش از محیط مدرسه رنگ می‌گیرد!

لذا نمی‌توانیم چون فرزندمان را در یک مدرسه خوب ثبت‌نام کرده‌ایم بگوییم که حتما تربیت مناسبی پیدا می‌کند.

بهترین پناه­ فرزند مان

چه کنیم؟  کدام پناه­گاه هست که اگر داخل آن برویم مطمئن می­شویم که از خطرات در امان می­مانیم؟

آیا اگر از فرزندانمان موبایل‌های هوشمند را بگیریم آنان در امان هستند؟

یا اگر فرزندانمان را رها کنیم؟

این همان دوراهی بود که سلطان بانو داشت: فرزندم را بفرستم تهران از دست می‌رود یا اگر در روستا پیش خودم بماند، در امان است؟

برای اشنا شدن با داستان سلطان بانو خواندن کتاب “تربیت به روش سلطان بانو” توصیه می‌شود.

https://goo.gl/BxxEp5

واقعیت این است که من توانایی نگه‌داری خودم را هم ندارم چه رسد به فرزندم!

ما سعی می‌کنیم که فرزندمان در محیطی سالم رشد یابد،

ولی در حیطه‌ای که خارج از کنترل ماست چه کنیم؟

کدام پناه­گاه هست که اگر داخل آن برویم مطمئن می­شویم که از خطرات در امان مانده­ایم؟

راه نجاتی که بتوانیم بگوییم قطعا ما را از انحرافات نجات می­دهد چیست؟

خداوند متعال از سر لطف و عنایتش در هر زمان یک پناه‌گاهی برای ما  قرار داده است که

می‌توانیم با مراجعه‌ی به او خودمان را از خطرات در امان بداریم.

تا زمانی که ما درون این پناه‌گاه قرار داشته باشیم، از تمام آسیب‌ها مصون هستیم.

تنها و تنها در یک صورت است که این پناه‌گاه ما را نجات نمی‌دهد: وقتی از این پناهگاه خارج شویم!

اهل بیت پیامبر صلوات الله علیهم اجمعین این پناهگاه مستحکم هستند,

هر که به آنان متوسل شود و دست به دامن ایشان شود از تمام خطرات در امان می‌ماند.

بیاییم دست نیاز به دامان آن بزرگانی بزنیم که خداوند متعال آنان را پناهگاه ما قرار داده است,

خودمان و فرزندانمان به آن بزرگان پناه ببریم.

اول خودمان بچشیم!

تا بحال شده است بدانیم کاری اشتباه است ولی انجامش دهیم؟

می­دانیم و عقلمان به ما می‌‌گوید که نباید دروغ بگوییم,

ولی وقتی پای یک معامله­ بزرگ می­رسیم,

نمی­توانیم خودمان را کنترل کنیم و دروغ می­گوییم. خیلی ­جاها می­دانیم کاری درست است و می­خواهیم انجامش دهیم,

ولی توان انجامش را نداریم.

خداوند مهربان برای ما امامانی را قرار داده است که در این مواقع, اگر از آنان کمک بخواهیم دستمان را می­گیرند.

یک بار امتحان کنید,

در جایی که به دستور عقلمان کاری را باید ترک کنیم ولی دلمان همراهی نمی­کند از آن امام بزرگ کمک بگیریم!

باور کنیم که الان هم امام داریم, اگرچه غایب است,

ولی مسئولیت محافظت ازما با اوست, و او در همین زمان هم اگر ما به ایشان مراجعه کنیم,

دستمان را می­گیرد و نجاتمان می­دهد.

بگوییم یا صاحب الزمان شما امام من  و پناه من هستی,

من از شما کمک می­خواهم تا این کار اشتباه را انجام ندهم.

همیشه با کمک خواستن از امام زمان علیه السلام, ما موفق می­شویم کار اشتباه را ترک کنیم!

بیاییم این کار را انجام دهیم,

اگر خودمان دیدیم و تجربه کردیم و یافتیم که امام زمان علیه السلام کمک­ کار و یاور ماست, و در هر پرتگاه و لغزشگاهی دست­ما را می­گیرد,

آن­وقت می­توانیم همین مطلب را به فرزندمان هم انتقال دهیم

هوای آلوده ضرر دارد!

برای ما که در تهران زندگی می‌کنیم،‌ این پیام آشناست: “امروز هوا آلوده است،‌ خردسالان،‌بیماران تنفسی و قلبی و… تا حد ممکن از منزل خارج نشوند.” تنفس هوای آلوده برای هیچ کس خوب نیست، ولی برخی اثرات این آلودگی‌ها بر روی نوزادان و خردسالان بیشتر و خطرناک‌تر است. تنفس در فضای آلوده برای فرزندان ما اصلا خوب نیست! همانطور که بدن فرزندانمان در مقابل هوای ناسالم مقاومت کم‌تری دارد،‌ روح و روان آن‌ها هم نباید در فضایی پر تنش و استرس رشد یابد.
این سایتدر مورد روابط همسران نیست، با این حال نمی‌توان از این نکته گذشت که فرزند ما در صورتی رشد مناسب می‌کند که روابط ما و همسرمان خوب باشد. اطرافتان را نگاه کنید, معمولا افراد موفق در خانواده ای پر از محبت و صمیمیت رشد نموده اند. ما به عنوان والدین وظیفه داریم که این فضا را برای فرزندمان ایجاد کنیم. رشد فرزند ما از خانه آغاز می‌شود،‌ اگر خانه‌ی ما پر از تنش و استرس باشد،‌ تربیت فرزند ما درخطر می‌افتد.
من (به عنوان یک مرد یا یک زن) موظفم همسرم را شاداب نگه دارم, به او ارزش دهم, و همسرم را بزرگ بدانم، ولی وقتی پای فرزند در میان باشد،‌ من در نقش یک پدر یا یک مادر دوچندان موظفم شرایط مناسبی را برای شادابی و ارزشمندی همسرم ایجاد کنم. شاید با همسرمان اختلاف نظر داریم, شاید از مسائل روزمره و مشغله¬ی کاری خسته شده¬ایم, شاید با خانواده¬ی همسرمان اختلاف داریم, ولی مجاز نیستیم این مشکلات را به فرزندمان منتقل کنیم، حق فرزندماست که در خانه¬ای شاداب و پرنشاط رشد کند. البته اگر من فرزند هم نداشتم باز هم موظف بودم مشکلاتم را با همسرم حل کنم و فضای خوبی را برای زندگی خودم و همسرم ایجاد کنم،‌ ولی همانطور که از لحاظ فیزیکی فرزند ما حساس‌تر و ضربه‌پذیرتر است،‌ از لحاظ روانی نیز آسیب‌پذیری بیشتری دارد.

منظور ما از هوای سالم چیست؟

همسران:
۱٫ رفتاری با محبت با هم داشته باشند.
۲٫ خودشان را نسبت به دیگری از لحاظ عاطفی بدهکار بداند.
۳٫ کاری که موجب آزار و اذیت دیگری است انجام ندهد.
۴٫ شرایط شادی و نشاط هم دیگر را فراهم نمایند.
۵٫ روابط زناشویی مناسبی داشته باشند.

مادر افسرده, پدر خسته نمی¬تواند فرزندانی بانشاط و سرزنده تربیت نمایند. وظیفه¬ی من به عنوان پدر یا مادر فرزندم این است که همسرم را تکریم کنم،‌ روابط خوبی با او داشته باشم،‌و فضای خانه را لبریز از عشق و محبت کنم. (و این جدای از وظایف من نسبت به همسرم است)
هر کدام از ما در موقعیت¬های مختلف یک وظیفه¬ای داریم. من نسبت به یک هم¬نوع یک سری وظایف دارم, نسبت به فامیل و قوم و خویش¬ها وظیفه¬ای سنگین¬تر, نسبت به پدر و مادر مسئولیتی بیشتر, نسبت به همسرم یک ¬سری وظایف دیگر و نسبت به فرزندانم وظایف متفاوت. این کتاب در مورد وظایف ما نسبت به فرزندمان می¬باشد. یکی از وظایف من نسبت به فرزندم این است که با همسرم رفتاری زیبا داشته باشم, کاری کنم که او با نشاط باشد!
این نشاط باعث می¬شود که من با همسرم هم¬آهنگ و هم¬راه باشم. اگر همسرم محبت من را حس نماید, تمایل و انرژی بیشتری برای رسیدگی و تربیت فرزند دارد. بانشاط بودن فضای منزل موجب می¬شود، فرزندانمان از لحاظ عاطفی اقناع باشند،‌ از لحاظ روانی در سلامت به سر برند و رفتار مناسب داشته باشند.
چطور هوا را سالم کنیم؟
– مرد حسابی چه خبره؟ من این مسیر هر روزمه، ‌کرایش هم هزار تومانه
– مسیر طولانی رو سوار شدی.! سه کورسه! می‌شه سه تومن،‌ من که گفتم دو تومن بده، کم گفتم! نمیدونم مردم همه جا پول خرج میکنن سر کرایه تاکسی گدا می‌شن!
– حرف دهنتو بفهم! من همیشه سوار می‌شم هزارتومن می‌دم. اصلا بیا این دوتمن هم بگیر! همه راننده‌ها این‌طورند. بگیر شرتو کم کن.
مرد در تاکسی را محکم می‌کوبد و با خودش می‌گوید: “زور می‌گفت ولی بالاخره از شرش خلاص شدم. ”
در ذهنش برخوردهای غیر منطقی ارباب رجوع در اداره را مرور می‌کند. خسته شده بود،‌کارهایش بر او فشار آورده بود. حتما باید تلافی‌اش را فردا دربیاورد و به اون‌ها سخت بگیرد. در همین فکرهاست که به در خانه می‌رسد. زنگ را که می‌زند یادش می‌آید که نان نخریده، همسرش چند تا قلم سفارش داده بود، پسرش هم گفته بود که خط‌کش لازم دارد. درهمین حین درب باز می‌شود و مرد وارد منزل می‌شود…در را که باز می‌کند بچه‌ها دم در بودند و توی بغل بابا پریده بودند.
-برید کنار بسه، با اخم تخم در حال مرور افکار روز و دعوای با راننده بود که همسرش جلو آمد.
-سلام
-سلام
-خسته نباشی!
– بزحمت گفت ممنون!
– کتت را بده من آویززان کنم،‌بچه‌ها کمک کنید همه جا رو مرتب کنیم بابا امشب خیلی خسته است. در فرصت مناسب شوهرش را در آغوش گرفت و با لبخند گفت: خوش آمدید. بعد هم بلافاصله آشپزخانه رفت و با یک استکان چای داغ برگشت.
– مرد خندید،‌آرام شد،‌دخترش را در بغل گرفت و بوسید.
فضای منزل عوض شد،‌ یک‌باره همه غم‌ها را فراموش کرد. در همین حین پسر جلو آمد: بابا برای من خط‌کش گرفتی؟ پدر مانده بود چی بگه که هادر خط‌کشی را پیدا کرد و گفت فعلا این رو بگیر تا فردا بابا یکی برات بخره!
مرد با خودش گفت: همسرم چه با هوش است،‌راحت پسرم را آروم کرد!
بعد رو به همسرش کرد و گفت: ممنونم،‌ امروز خیلی خسته‌کننده بود در راه هم با راننده تاکسی دعوام شد،‌کلا یادم رفت خریدها را انجام دهم.
– فردا هم روز خداست،خدا رو شکر سلامتی!
مرد فردا که سر کار می‌رفت شاداب و سرحال بود،‌ دیگر تصمیم نداشت کار ارباب رجوع را سخت بگیرد. با خودش می‌گفت: شاید حق با آن‌ها باشد ،‌شاید هم مثل من که دیروز بی‌خود و بی‌جهت با رانننده تاکسی دعوا کردم، آن‌ها هم از جای دیگری ناراحت بوده‌اند…راستی خوب بود اگر راننده‌ی دیشبی را پیدا می‌کردم و ازش عذر خواهی می‌کردم…

این داستان برای شما آشنا نیست؟ آیا نشده با برخورد خوب همسر یا یکی دیگر از دوستان و خویشان حالمان بهتر شود؟ چه اتفاقی افتاد که مرد آرام شد؟
ما در کنار دوستان و آشنایان و بستگان آرامش می‌یابیم، مخصوصا در کنار همسر مهربانمان!
تصور کنید اگر خانم مزبور به جای درک موقعیت شوهر، خستگی‌های روزانه‌اش را پای شوهرش می‌ریخت و شروع به غر زدن و انتقاد از فراموش شدن سفارشاتش می‌شد، از عصبانیت مرد انتقاد می‌کرد و… چه می‌شد؟

همه‌ی ما دوست داریم فضای منزلمان پرنشاط و صمیمی باشد، چون خودمان هم در این فضا تنفس می‌کنیم، با این حال برخی اوقات تلاش‌هایمان به نتیجه‌ای نمی‌رسد! راه‌کارهای ارائه شده در این نوشتار به صورت مختصر به این مسئله می‌پردازد.
بهبود فضای خانه کاری است که درصورت همکاری همسرتان با سرعت بهتری پیش می‌رود. پیشنهاد می‌کنم همین امروز از همسرتان وقت بگیرید و یک صحبت ده دقیقه‌ای داشته باشید. می‌توانید این فصل را به ایشان نشان دهید،‌ با هم فکری راه‌هایی را برای بهبود فضای خانه بیابید.
راهکارهای زیر می‌تواند در یافتن راه‌های مخصوص شما یاری رسانتان باشد:

یک ربع مرخصی

راهکارهای زیر وظایف آقایان ‌برای داشتن فضایی مناسب در خانه است. قبل از ورود به خانه با یک نفس عمیق برای مدت یک ربع از خود مرخصی بگیریم. همه مشکلات و کارها و انتظارات خودمان را فراموش کنیم،‌ فقط به نیازهای عاطفی و روحی همسر و فرزندانمان فکر کنیم. خودمان را برای برآوردن و تامین این نیازها آماده کنیم. در این یک ربع این کارها را انجام دهیم:
۱- با ورود به خانه فرزندانمان را بغل کنیم و ببیوسیم*** همسرمان را هم مورد محبت عاطفی قرار دهیم و در فرصت مناسب او را عاشقانه از لحاظ جسمی و روحی تحویل بگیریم.
۲- برخورد خوبمان را با حسن‌جویی و تقدیر از نقاط مثبت آغاز کنیم: بوی خوش غذا، آراسته‌گی همسر و فرزندان،‌ فضای آرام خانه و…
۳- در این یک ربع به فکر پی‌گیری کار اعضاء خانه نباشیم. فرزندتان تکلیف مدرسه را انجام داده است؟ نماز خوانده است؟ و….
۴- اگر با صحنه‌ی خلافی مواجه شدید،‌ عکس العمل منفی نشان ندهید.
۵- گلایه‌ی فرزندانتان را نادیده بگیرید و از آن‌ها بخواهید گلایه‌هایشان را به فرصت دیگری موکول کنند.

یک ربع خدمات ویژه

خانم خانه برای بهره‌بردن از خانه‌ای پر از آرامش و محبت می‌تواند از روش‌های زیر استفاده نماید:
۱-قبل از ورود شوهر،‌منزل مرتب باشد،‌وضعیت لباس و ظاهر خود و فرزندان را بررسی کنیم.
۲- با لبخند به استقبال همسرمان برویم.
۳- برای رفع خستگی و تغییر ذائقه وی از نوشیدنی و خوردنی‌های مناسب استفاده کنیم.
۴- فرزندان را از شکایت کردن به پدرشان باز داریم.
۵- خودمان هم شکایت فرزندان را در این دقایق اولیه پیش پدرشان نبریم.
۶- هیچ‌گاه به فرزندمان نگوییم ” بگذار پدرت بیاد تا بهش بگم چه کار کردی!” اگر در کارهای خلاف فرزندان آنان را از شکایت کردن به پدر بترسانیم، فرزندان چهره‌ی نامناسبی از پدر در ذهن می‌سازند.
۷- خستگی کار روزانه را به رخ شوهرمان نکشیم.
۸- اگر همسرمان سفارشات ما را تهیه نموده بود سپاسگذاری کنیم و اگر از انجام ندادنش پوزش خواست با کرامت از کنارش بگذریم.

پیشنهاد

لطفا یک هفته این راه‌کارها را در منزلتان اجرا نمایید و اثرات خوبش را ببینید.